Wszystko płynie. W  ten sposób, grecki  filozof Heraklit określił naturę wszechświata. Po Wielkim Wybuchu, który wydarzył się, czy rozpoczął około czternastu miliardów lat temu i który tak naprawdę trwa do dziś (nawet w eterze wciąż słychać jego echo), wszechświat cały czas się rozszerza, a więc jest w ciągłym ruchu. Tworzy i powiększa się przestrzeń a z nią, tak zagadkowy wymiar czasu. Umierają i rodzą się nowe gwiazdy. Galaktyki zderzają się i przez siebie przenikają. Planety krążą wokół gwiazd, a księżyce wokół swoich planet. Na ziemi zmieniają się pory roku, zmienia się pogoda. Wieją wiatry, szaleją sztormy. Rośliny rosną, kwitną i więdną. Mijają pokolenia i cywilizacje. A my ludzie rodzimy się, żyjemy, starzejemy się i umieramy. Przemijamy. Dzisiaj mamy wszystko a jutro nie mamy już nic. To, że dzisiaj upadasz i jesteś na samym dnie, nie znaczy, że jutro nie będziesz podziwiać pięknych widoków ze szczytu. Dzisiaj może płaczesz, lecz jutro możesz się śmiać. Zmienność to słowo, które chyba najbardziej charakteryzuje życie. Czasami zmiany są nagłe i gwałtowne. Kataklizmy czy zawieruchy polityczne potrafią wywrócić  naszą ustabilizowaną codzienność do góry nogami. Los, który pisze nieprzewidywalne scenariusze, w jednej chwili może zmienić nasze  szczęśliwe życie w dramat, na przykład po stracie ukochanej osoby. Zmiany są wpisane w naszą egzystencję. Zmienność nie jest niczym złym, bo gdyby świat się nie zmieniał nie byłoby postępu. Gdyby wszystko było stabilne nie rozwijalibyśmy się. Zmiana naszego położenia wymaga  dopasowania się do sytuacji i do nowej rzeczywistości. Tak jak przeprowadzka do innego kraju ,wymusza naukę języka, którym ludzie posługują się w tym kraju. Szybkie tempo zmian w dzisiejszym świecie nie musi wcale być przekleństwem. Zmiany warunków społeczno-ekonomicznych pobudzają nas do działania. Wymuszają pozyskiwanie nowych informacji i umiejętności. Szkolimy się, uczymy, żeby być na bieżąco z nowościami w branży i nie tylko. Są zawody, których nie sposób uprawiać  bez ciągłej aktualizacji nowej wiedzy. Na przykład  lekarze muszą być na bieżąco z nowaściami  na rynku farmaceutycznym. Nie mogą stać w miejscu by leczyć skutecznie. W dzisiejszych czasach nie nadążanie za zmianami, oznacza skazanie się na boczny tor życia. Nie chodzi tu o jakieś wykluczenie ze społeczności, ale o samodegradację i uwstecznianie się. Celowe ignorowanie rzeczywistości, ucieczka przed postępem wynika ze strachu lub umysłowego lenistwa i świadczy o braku odpowiedzialności. Nie można nie zauważać tego co się dzieje wokół. Nie można trwać w stabilności bo życie nie jest stabilne, jest w ciągłym ruchu.  Zawsze coś się dzieje. Wszędzie dookoła słychać i czuć puls świata. Nie można żyć i być takim samym , bo życie wymaga od nas byśmy się zmieniali , rozwijali, poszerzali  horyzonty. Schowani przed słońcem dnia , bez dostępu do światła nie możmy wzrastać. Odcięci od nurtu rzeki , którą jest prawdziwe życie , usychamy jak roślina . Wszystko płynie , więc dajmy się ponieść fali. Dlaczego boimy się zmian? Może dlatego, że zmiana niesie ze sobą coś nieznanego, niezbadanego . Coś czego jeszcze nie doświadczyliśmy i przed czym czujemy zagrożenie. To chyba spadek po naszych przodkach, którzy każde nieznane traktowali maczugą albo chowali się przed nim w jaskiniach. To zachowanie oczywiście pozwalało im przetrwać, jednak w obecnych czasach, tylko wyjście zmianom na przeciw, buduje i rozwija. Wyjście nieznanemu na przeciw pozwala zwyciężać. A może zamienić strach na ciekawość. Jakież nudne byłoby życie, gdyby nie możliwość doświadczania ciągle nowych sytuacji i poznawania nowych ludzi. Rzeka płynie i zawsze coś się dzieje. Nawet nocą kiedy śpisz i wydaje ci się, że twoje ciało jest w stanie spoczynku, twój umysł ciągle pracuje. Żyje w świecie snów. Zmiana jest tym, co daje nam energie do działania, popycha nas do przodu. Bezruch jest śmiercią.