Każdy prawdziwy  artysta tworzy przede wszystkim sam dla siebie. Pisze, maluje, rzeźbi, komponuje z potrzeby serca, popychany jakąś siłą której na ogół ani on ani nikt inny nie potrafi zrozumieć. Jego praca twórcza to podążanie za wewnętrznym głosem, którego nic nie może uciszyć, stłumić ani zatrzymać. W tym sensie ludzie uprawiający sztukę są idywidualnościami, jednostkami zawsze chodzącymi swoimi drogami nie bacząc na róznego rodzaju przeszkody przed nimi stojace. Mówiąc krótko tworzą bo muszą to robić. Jednak badzo ważną rzeczą dla twórcy jest odbiorca jego sztuki. Cieszy już sama świadomość tego, że jego praca jest poznawana przez innych. A jeżeli efekty tej pracy czyli dzieła są jeszcze doceniane i nagradzane wtedy motywuje go to do jeszcze cięższej pracy. Może to nie zabrzmi zbyt skromnie, ale ja osobiście uważam się za osobę obdarzoną, nazwijmy to wrażliwością artystyczną. Co to znaczy? To oznacza, że całe moje życie szukałem swojej drogi, szukałem możliwości wyrażenia siebie, swojego wnętrza, tego co siedzi we mnie w środku. Długo szukałem swojej tożsamości, błądziłem, miotałem się gdzieś sam nie wiem gdzie. Próbowałem odnaleźć prawdę o sobie i w końcu myślę , że częściowo udało mi się ją odnaleźć. A ta prawda to bycie twórcą, autorem, kimś kto tworzy – stwarza coś dla siebie, ale i dla innych. Kimś, kto ma coś do powiedzenia i za pośrednictwem sztuki chce to przekazać innym. Oczywiście prawdziwe życie rządzi się bardzo brutalnymi prawami ekonomi i nie pozwala na za długie chodzenie z głowa w chmurach. Każda działalność musi się opłacać, musi być rentowna i zarabiać na siebie. Ja w tej rzeczywistości próbuję się jakoś odnaleźć i przede wszystkim pracuję zarabiając na życie i dbając o rodzinę a moją sztukę traktuję jako pasję, dzięki której życie staje się ciekawsze, piękniejsze i pełniejsze. Jakiś czas temu postanowiłem ,,wyciągnąć z szuflady,, moją twórczość i podzielić się nią ze światem. Odbiór był bardzo pozytywny więc zdecydowałem, że w miarę możliwości będę się starał częściej wychodzić do ludzi z tym co robię. Stąd strona internetowa, blog czy publikacje na FB. Ostatnio wziąłem także udział w konkursie poetyckim i okazało się, że znalazłem się w gronie laureatów. Mój wiersz został zauważony i doceniony a kilkanaście innych moich utworów zostało umieszczonych w antologii wydanej przez organizatora konkursu. Być docenianym i nagradzanym to przyjemne i bardzo ludzkie doznania. Mam nadzieję, że nie przemawia przeze mnie próżność a jedynie zwykłe ludzkie poczucie radości i zadowolenia z nagrody za dobrze wykonaną pracę. Poprzez osiągane sukcesy człowiek bardzo łatwo może popaść w jakąś egzaltacje swojej osoby i tego co robi, jednak myślę, że mnie do tego daleko. W moim osobistym systemie wartości skromność jest jedną z ważniejszych cech które cenię. Przez to, że pisze o swoim małym sukcesie chce podkreślić jak ważny jest on nie dla mojego ego, ale dla mnie jako autora. Uznanie odbiorców, świadomość tego, że moje słowa czytają inni, moje teksty podobają się,być może skłaniają do przemyśleń, są dla kogoś ważne - pozwala mi wierzyć w to, że to co rabię ma sens. Daje mi to poczucie, że być może robię coś wartościowego, a to z kolei motywuje mnie do dalszej, jeszcze bardziej owocnej pracy. Spełnienie, takim słowem można określić poczucie zadowolenia i pewności z tego co się robi. To prawda o samym sobie, którą każdy w swoim życiu próbuje odkryć. Jednym to się udaje szybko, inni szukają jej całe życie i nie udaje im się jej znaleźć nigdy. Ja mam to szczęście, że w którymś momencie mojego życia, zrozumiałem po co tu jestem. Dotarło do mnie, że czas który jest mi dany muszę wykorzystać na to do czego mam predyspozycje, talenty, do czego jestem powołany. Może dla niektórych to za duże słowo, ale ja się go nie boje, bo tak czuję. W tym przekonaniu utwierdzają mnie ci którzy odbierają moją pracę twórczą czyli czytelnicy i miłośnicy poezji i im za to potwierdzenie wartości mojej pracy serdecznie dziękuję.