Całe życie człowiek się uczy.
To znaczy mądry człowiek się uczy bo ma świadomość, że wciąż wie niewiele, natomiast głupi nie musi się uczyć, bo uważa, że wie już wszystko. Moje ponad czterdziestoletnie doświadczenie życiowe mówi mi jeszcze jedno a mianowicie to, że najważniejszą umiejętnością jaką powinniśmy ciągle w życiu zgłębiać, aktualizować jest właśnie SZTUKA ŻYCIA.
Można być najlepszym kierowcą samochodowym na świecie, ale jeśli nie potrafi się mądrze kierować własnym życiem to przez lata nieostrożnej, nieodpowiedzialnej jazdy po życiowych drogach, można doświadczyć wiele siniaków, ran, zadrapań i różnego rodzaju poważnych wypadków. Kiedyś dawno temu mój znajomy, który jest policjantem powiedział mi bardzo mądrą rzecz, którą zapamiętałem po dziś dzień. Otóż opowiadał mi o swojej pracy w której jednym z jego obowiązków zawodowych było wypisywanie mandatów kierowcom.
Nikt nie lubi dostawać mandatów a i jak się okazuje (aż nie do wiary) niektórzy policjanci też nie lubią tych mandatów wręczać. Mój znajomy należał właśnie do tej grupy funkcjonariuszy i z ciężkim sercem wypisywał mandaty jak już koniecznie musiał. Bardzo często widząc szczerą skruchę u kierowcy po prostu mu odpuszczał. Taką swoją postawę określił pięknie jednym zdaniem;
,,Jacek, ja jestem przede wszystkim człowiekiem a dopiero później policjantem." Dla mnie to przykład mądrego i bardzo naturalnego podejścia do drugiego człowieka i mądry kierowca też jako człowiek doceni wyrozumiałość policjanta a tylko głupi będzie się przechwalał, że trafił na frajera. Poza tym uważam też, że ludzkie uczucia, samodzielność i indywidualność myślenia są ważniejsze niż bezduszne i ślepe wykonywanie obowiązków służbowych. Jak się to mówi; wszystko zależy od człowieka. Wracając do głównego tematu, dobre kierowanie własnym życiem to między innymi dobre relacje z innymi ludzimi. To właśnie umiejętność podejścia do drugiej osoby jak do człowieka. To dobro którym możemy się dzielić i które wcześniej czy później do nas wróci. To ciepła i przyjazna aura która nas otacza, i dzięki której otwierają się dla nas inni ludzie a dzięki nim różnego rodzaju możliwości i furtki. To zaufanie i szacunek którym obdarzają nas inni a na które pracujemy całe życie.
Wreszcie miłość którą obdarowujemy drugą osobę i dla której tak na prawdę się żyje. Nasz samochód jedzie i mocno trzyma się drogi. Obok siedzi nasz współtowarzysz podróży, razem ta podróż jest przyjemniejsza i bezpieczniejsza. Na drodze są też inni jej użytkownicy i czasem trzeba kogoś przepuścić pierwszego żeby ruch odbywał się płynnie i żeby w przyszłości jak zajdzie taka potrzeba puszczono też mnie. Prędkość jest dostosowana do warunków, aby nie spowodować wypadku i nie zrobić sobie albo innym krzywdy. A gdy czasami przez nieuwagę popełnię jakieś wykroczenie, przyznam się do winy, bo przecież jestem człowiekiem a każdy człowiek ma prawo popełniać błędy. Może pan policjant potraktuje mnie ulgowo i tylko napomni bez wlepiania mandatu. A gdyby stało się inaczej i jednak ten mandat by mi dał, wtedy jako w pełni świadomy i odpowiedzialny człowiek, przyjmę go na klatę. Mądry kierowca nabywa doświadczenia całe życie, uczy się i wyciąga wnioski z wcześniej popełnionych błędów. Mądry kierowca używa drogi tak, żeby jechać z przyjemnością, dojechać do celu i pozwolić też podróżować z przyjemnością innym.